പക്ഷികൾ

— വാർസൻ ഷയർ (1988-)

കല്യാണരാത്രി സോഫിയ പ്രാവിന്റെ രക്തം ഉപയോഗിച്ചു.
അടുത്ത ദിവസം, ഫോണിലൂടെ അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു
കിടക്കവിരി കണ്ട് ഭർത്താവ് ചിരിച്ചതിനെപ്പറ്റി,
അയാൾ അതെടുത്ത് തന്റെ മൂക്കിനോട് ചേർത്തു,
കണ്ണുകളടച്ച്, ആ രക്തക്കറമേൽ നക്കി,

തന്റെ ഘനഗംഭീര ശബ്ദത്തിൽ അയാൾ
അവളുടെ പേര് ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചത്
അവൾ അനുകരിച്ച് കേൾപ്പിച്ചു– സോഫിയ,
വിശുദ്ധ, കന്യക, ആരുംതൊടാതിരുന്നവൾ.

ഞങ്ങൾ നിന്നിടത്തുനിന്ന് അമർത്തിച്ചിരിച്ചു.

അയാൾ അവളെ വാഴ്ത്തിയപ്പോൾ,
അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അയാളുടെ തല തിരുമ്മി,

പട്ടണം മൊത്തം ആ വിരിപ്പുകൾ കാണിച്ച്,
ബാൽക്കണികളിലേക്ക് വീശി, അഭിമാനത്താൽ
ഉടലാകെ വീർത്ത്, അയാളുടെ അമ്മ
വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തുന്നത് സങ്കല്പിച്ചു,

അവരുടെ മാംസളമായ കൈകൾ
ഉടലിൽ ബന്ധിതമായ ചിറകുകൾ
പറക്കാൻ അറിയാത്തവ.

വാർസൻ ഷയറിൻ്റെ കവിതകൾ