— സ്ബിഗ്നിയെഫ് ഹെർബെർട്ട് (1924-1998)
മനുഷ്യരോടൊത്തുള്ള സ്ഥിരവാസത്തിലൂടെ എന്തായിത്തീരും എന്നതിനുള്ള ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് പിടക്കോഴി. ഒരു പക്ഷിയുടേതായ ഭംഗിയും മൃദുലതയും അവൾക്കു പൂർണ്ണമായും നഷ്ടപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞു. ഒട്ടും ഇണങ്ങാത്ത വലിയ തൊപ്പിപോലെ, തള്ളിനിൽക്കുന്ന ആസനത്തിനുമേൽ അവളുടെ വാൽ പൊങ്ങിനിൽക്കുന്നു. ഒറ്റക്കാലിൽ നിന്ന്, നേർത്ത കൺപോളകളാൽ ഉണ്ടക്കണ്ണുകളടച്ചുകൊണ്ടുള്ള അവളുടെ നിർവൃതിയുടെ അപൂർവ്വനിമിഷങ്ങളാകട്ടെ അങ്ങേയറ്റം അറപ്പുളവാക്കുന്നതുമാണ്. ഇതിനെല്ലാമുപരി, ആ വികടഗാനം, തൊണ്ടപൊട്ടും വിധത്തിലുള്ള പ്രാർത്ഥന, അതും പറയാൻ കൊള്ളാത്തവിധം കോമാളിത്തം നിറഞ്ഞ ഒരു വസ്തുവിന് വേണ്ടി: വെളുത്ത, ഉരുണ്ട, പാടുകളുള്ള മുട്ടയ്ക്കായി.
പിടക്കോഴി ചില കവികളെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
സ്ബിഗ്നിയെഫ് ഹെർബെർട്ടിൻ്റെ കവിതകൾ