ഞങ്ങളുടെ നഗരം ഒരു ജയിലറയാകുന്നു,
ജനൽപ്പടികളിൽ ചെടിച്ചട്ടികൾക്കു പകരം
കുട്ടികളുടെ മുഖങ്ങൾ വരുന്നു.
മടുപ്പിനാൽ അഴികൾക്കുള്ളിൽ നിന്നും
ഞങ്ങൾ തുപ്പിക്കളിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു
ആരുടെ തുപ്പലാണോ
ഏറ്റവും ദൂരെയെത്തുന്നത്
അയാളാകുന്നു സ്വാതന്ത്ര്യമുള്ളയാൾ.
ഞങ്ങൾ ആകാശത്തേക്കു നോക്കി
ഞങ്ങളുടെ ചോദ്യങ്ങളെ
പാളിനോക്കിക്കുന്നു.
സൂര്യനെ ഒരു പട്ടമാക്കി മാറ്റുന്നു
ചക്രവാളത്തിൽ അത്
കീറിപ്പറിഞ്ഞുപോകുന്നവരെ
സൂര്യകിരണത്തിലൂടെ
അതിനെ കൈപ്പിടിയിലാക്കുന്നു.
ഞങ്ങൾക്കു മനസ്സിലാകാത്ത
ഉറക്കുകഥയിലെ ഒരു താൾ
വെളിച്ചം നിലത്തുനിന്നും
ചീന്തിയെടുക്കുന്നു.
ഞങ്ങളുടെ ചോദ്യങ്ങൾ ശേഷിക്കുന്നു
ഞങ്ങളുടെ നെഞ്ചുകൾക്കകം
പുളിച്ചു നുരയുന്നു,
ഉയരുന്നു...
'Curfew' by Ibtisam Barakat
